Su üretimi, ulusal savunma, erozyonu önleme, koruma ve bilimsel işlevlerinden dolayı 1950’de muhafaza ormanı statüsü kazanan Belgrad Ormanı, halkın gayri resmi mesire alanı olarak kullandığı bazı bölgeleri tabiat parkına dönüştüren, yasadan etkilendi. 2011’deki bu düzenleme sonucunda ormanda yer alan Mehmet Akif Ersoy, Kömürcübent, Kirazlıbent, F. Rıfkı Atay, Bentler, Neşetsuyu, Irmak, Fatih Çeşmesi ve Ayvat Bendi mesire yerleri tabiat parkı ilan edildi.
Tamamı Muhafaza Ormanı kapsamındayken bile gerektiği gibi korunamayan Belgrad Ormanı, son düzenlemeler nedeniyle daha savunmasız hale geldi. Bir yılda ortalama 350 bin araç ormana girerken, bir milyon kişi ise piknik, koşu gibi sebeplerle ziyaret ediyor. Yoğun kullanım yüzünden hidrolojik dengesi bozulmaya başlayan ormandaki dinlenme yerlerinde bulunan ağaçların yüzde 60’ı hasta.
Gündemdeki ”Tabiat ve Biyoçeşitliliği Koruma Kanunu” tasarısı kabul edilirse, Belgrad dâhil çoğu orman yapılaşma riskiyle yüz yüze gelecek. İstanbul Orman Fakültesi’yle birlikte ÇEKÜL, bu duruma karşı çıkmak amacıyla Doğa İçin Ses Ver imza kampanyasını da destekliyor.
